ขอระบายในหน้าที่ จป.

เรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่คิดแล้วหงุดหงิด..

ทำงานเป็น จป.ต้องรับแรงกระแทกแรงๆ ง่ายๆคือ ใครด่าเราเราต้องโต้้แบบนิ่มๆ แต่มันใช่ จป.ปุ้ม ใครแรงมาก็แรง แรงไป เรื่องมันมีอยู่ว่า ที่โรงงานไม่มีรถฉุกเฉิน เวลาเกิดอุบัติเหตุ มีแต่รถโรงพยาบาลเท่านั้น จป.ก็ขับรถไม่เป็นซ่ะด้วย มีพนักงานอยู่รายนึง เหล็กกระแทกตา ตาอับเสบต้องไปโรงพยาบาล จริงๆแล้ว หัวหน้าต้องรับชอบสิ หน่วยงานของคุณ คนของคุณ หัวหน้าไม่ไปส่ง พนักงานก็ลังเล อยากกลับบ้านเลย(ขับมอไซ) เวรกรรมมตกอยู่ที่ จป ต้องไปนั่งแท๊กซี่พาพนักงานไปส่งโรงพยาบาล แล้วไงต่อ จป.ก็ต้องนั่งรอซ่ะ 5 ชั่วโมง กลับมาถึงโรงงานก็ดึกดื่น แถมยังไม่ได้โออีกต่างหาก ทำงานเพื่ออะไรว่ะเนี่ย สุดท้าย ท้ายสุด ที่เจ็บใจคือ หัวหน้างานมาด่า บอกว่า จป.ไม่ไปส่งพนักงานของเค้า อยากด่ากลับไป ว่า ชั้นนั่งรอพนักงานคุณตรวจเสร็จ คุณเคยคิดจะมานั่งรอหรือป่าว นึกในฝันว่า อยากออกจากโรงงานนี้อีกแล้ววว...

จป. ที่อื่นเค้าต้องไปส่งพนักงานอย่างที่นี่หรือป่าวเนี่ย

ส่งคำตอบมาปลอบใจกันบ้างน่ะค่ะ .....